Arboretum w Lipnie to najstarszy ogród dendrologiczny w Polsce. Położony jest niedaleko Niemodlina. Założono go w 1783 roku z inicjatywy Jana Nepomucena Karola Praschma, który był właścicielem dóbr niemodlińskich. Zajmuje on obszar 4,18 ha, położony w oddziale 154 g, leśnictwa Goszczyce.

Ten teren zajmowała we wczesnym średniowieczu Przesieka Śląska, czyli puszcza oddzielająca Śląsk Górny od Dolnego. W XVIII wieku stworzono tu park krajobrazowy w stylu angielskim.

Dziś wchodzi on w skład Zespołu Przyrodniczo-Krajobrazowego w Lipnie, utworzonego w 1998 r. i administrowanego przez Nadleśnictwo Tułowice. Rośnie tutaj łącznie 95 gatunków drzew i krzewów.

Dużą atrakcją turystyczną lipnowskiego arboretum jest największy polski jałowiec wirginijski. Jest to jedyne miejsce w Polsce, w którym występuje pochodząca z Ameryki Północnej błotnia leśna.

Do najcenniejszych zachowanych na tym obszarze drzew należą m.in.:

• azalia japońska oraz gandawska,
• berberys koreański,
• choinka kanadyjska,
• daglezja zielona,
• jodła jednobarwna i kaukaska,
• mahonia pospolita,
• świerk wschodni,
• pigwowiec japoński,
• wiciokrzew pomorski,
• tulipanowiec amerykański,
• strączyn żółty,
• żywotnik olbrzymi.

Park Dendrologiczny w Lipnie obejmuje wiele gatunków drzew ze strefy umiarkowanej Ameryki Północnej, Europy Południowej i Azji. Ich utrzymaniu sprzyjają panujące tu warunki klimatyczne i gruntowe.

Arboretum w Lipnie stanowi najcieplejsze miejsce na Opolszczyźnie (średnia roczna temperatura wynosi 8,6 º C).

Śródleśne położenie tego ogrodu sprawia, iż rosnące tu rośliny są osłonięte od wiatru i mrozu.

Wstęp na teren ogrodu dendrologicznego w Lipnie jest bezpłatny.